@inproceedings{3127510,
  abstract     = {{Hoewel het aantal vrouwelijke journalisten in westerse landen de laatste jaren aanzienlijk is toegenomen (Chambers, Steiner & Fleming, 2004; Demoor, Saeys, De Bleeckere, Reymenants, De Clercq, 2000; Paulussen, Raeymaeckers, De Keyser, Van Leuven, 2010; van Zoonen, 1998b), blijft de journalistieke sector gekenmerkt door een diepgewortelde horizontale en verticale gendersegregatie (De Clercq, 2002; Djerf-Pierre & Löfgren-Nilsson, 2001; Paulussen & De Clercq, 2005; Phalen, 2010; Rush, Oukrop, Creedon; 2004; Ziamou, 2000). Vrouwelijke journalisten kunnen niet doorstoten naar de hoogste hiërarchische niveaus omdat ze geconfronteerd worden met een glazen plafond of omdat ze het beroep verlaten als ze kinderen krijgen. De oververtegenwoordiging van vrouwelijke journalisten in soft news sectoren geeft aan dat het journalistieke veld ook horizontaal gesegregeerd is. De aanwezigheid van deze gendergerelateerde barrières lijkt schijnbaar tegenstrijdig met het hoge niveau van beroepstevredenheid dat vaak vastgesteld wordt bij vrouwelijke journalisten in kwantitatief onderzoek (Delano, 2003; Deprez, 2010; Johnstone, Slawski & Bowman, 1976; Miller & Miller; 1995; Weaver, Beam, Brownlee, Voakes, Wilhoit, 2007). We onderzochten deze paradox aan de hand van kwalitatieve interviews met 19 Vlaamse vrouwelijke journalisten uit verschillende generaties, mediasectoren en functies. Tijdens de gesprekken werden alle ‘traditionele’ obstakels bevestigd en kwamen er zelfs bijkomende moeilijkheden naar boven. Bevraagde journalistes verwezen onder andere naar het broos evenwicht tussen journalistiek en een gezin, het negatieve effect van stereotiepe man-vrouwopvattingen op de carrière van vrouwelijke journalisten en de verhoogde werkdruk door de komst van sociale media. Alle respondenten hadden echter in overeenstemming met resultaten van voorafgaand kwantitatief onderzoek, een hoge algemene beroepstevredenheid. Uit de interviews blijkt dat deze paradox kan verklaard worden doordat de respondenten een aantal strategieën aanwenden als buffer om de negatieve impact op hun algemene beroepstevredenheid in te dijken, en zo te verhinderen dat ze hun journalistieke carrière vroegtijdig stopzetten. De strategieën waren verbonden met de assumptie van de ‘kritische massa’ theorie, de flexibiliteit op de redactie ten aanzien van journalisten met kinderen, de steun van een partner, terugschroeven en het gebruik van nieuwe communicatietechnologie.}},
  author       = {{De Vuyst, Sara and Raeymaeckers, Karin}},
  booktitle    = {{Etmaal van de communicatiewetenschappen, Proceedings}},
  keywords     = {{genderongelijkheid,vrouwelijke journalisten,gendersegregatie,beroepstevredenheid,kwalitatief interview}},
  language     = {{dut}},
  location     = {{Rotterdam}},
  pages        = {{1--18}},
  publisher    = {{Erasmus Universiteit Rotterdam}},
  title        = {{'Journalistiek in Vlaanderen door een roze bril': een verkennend onderzoek naar genderongelijkheid in de journalistieke sector en beroepstevredenheid bij vrouwelijke journalisten}},
  year         = {{2013}},
}