@article{01K5A02AVEX32FV3YJW9GPSRP9,
  abstract     = {{Uit onderzoek blijkt dat veel kinderen pas op latere – vaak volwassen – leeftijd over hun
ervaringen inzake kindermishandeling praten (Alaggia et al., 2019) en uitstel een veelvoorkomend
fenomeen is (McElvaney, 2013). Bij kindermishandeling is het van belang bedreigende
factoren in te schatten en symptomen (Boel et al., 2023a), zowel op lichamelijk als gedragsmatig
gebied, te herkennen. Slechts een minderheid van de kinderen die het slachtoffer van
kindermishandeling zijn, onthult dit aan hulpverleners. Vermijdende reacties van hulpverleners
spelen hierbij een rol waardoor hulpverleners kansen missen om kindermishandeling
te identificeren (Allnock & Miller, 2013). Het is voor hulpverleners moeilijk en uitdagend om
de juiste vragen te stellen en naar de kern van de problematiek te gaan (Allnock & Miller,
2013). In deze bijdrage reiken we hulpverleners in het algemeen, en psychotherapeuten in
het bijzonder, strategieën aan om vroegtijdige onthullingen van kindermishandeling tijdens
psychotherapeutische consultaties te herkennen en om mogelijke valkuilen te vermijden.}},
  author       = {{Boel, Stefaan and Cools, Marc and Vanderplasschen, Wouter}},
  issn         = {{0771-1409}},
  journal      = {{PANOPTICON}},
  language     = {{dut}},
  number       = {{2}},
  pages        = {{159--168}},
  title        = {{Het capteren van vroegtijdige kindonthullingen inzake mishandeling door hulpverleners}},
  volume       = {{46}},
  year         = {{2025}},
}