@phdthesis{01JM1X457RXTC7C50SQV83N1M4,
  abstract     = {{De laatste jaren richt bosbeheer zich steeds meer op het verhogen van biodiversiteit, multifunctionaliteit en veerkracht tegen milieuveranderingen door de structurele complexiteit van bossen te vergroten. Dit omvat een diversere kruidlaag, meer dood hout en een grotere boomsoortendiversiteit, wat gunstig is voor flora en fauna. Hoewel structureel complexere bossen een betere leefomgeving bieden voor kleine zoogdieren, verhogen ze ook de dichtheid van teken, wat kan leiden tot een hoger risico op door teken overgedragen ziekten zoals Lyme.
In deze studie ontwikkelden we een Structural Complexity Index (SCI) om de complexiteit van bosstructuur te kwantificeren. We onderzochten negentien bossen met verschillende boomsoorten (eik, beuk, populier) en bestudeerden de effecten van SCI op kleine zoogdieren, teken en de prevalentie van pathogenen. Onze bevindingen tonen aan dat kleine zoogdieren in complexere bossen een betere lichaamsconditie hebben (gemeten via Scaled Mass Index en telomeerlengte) en dat hun densiteit toeneemt, vooral in eikenbossen. Tegelijkertijd verhoogt de SCI ook de dichtheid van besmette nimfen, waardoor het infectierisico voor mensen stijgt.
Daarnaast ontdekten we dat de prevalentie van Borrelia burgdorferi (de bacterie die Lyme veroorzaakt) hoger was bij kleine zoogdieren met een betere conditie, die vaker voorkomen in complexere bossen. Dit bevestigt dat structureel complexe bossen zowel een gunstige habitat zijn voor kleine zoogdieren als een verhoogd risico op ziekteoverdracht met zich meebrengen.
Om te begrijpen waarom sommige dieren meer teken dragen, voerden we in-vitro-experimenten uit. Nimfen bleken een voorkeur te hebben voor gastheren met een lagere stresshormoonconcentratie en voor geïnfecteerd bloed met normale hormoonniveaus, mogelijk door de hogere voedingswaarde. In het veld wordt gastheerkeuze echter bepaald door andere signalen, zoals geur of beweging.
Onze bevindingen benadrukken dat verhoogde structurele complexiteit positieve effecten heeft op kleine zoogdierpopulaties, maar ook gepaard gaat met een hoger risico op door teken overgedragen ziekten. Dit vraagt om bosbeheerstrategieën die het infectierisico voor mensen beperken, bijvoorbeeld door contact met teken te verminderen via bredere wandelpaden of minder overhangende vegetatie.}},
  author       = {{Vanroy, Tosca}},
  isbn         = {{9789463578363}},
  language     = {{eng}},
  pages        = {{V, 244}},
  publisher    = {{Ghent University. Faculty of Bioscience Engineering}},
  school       = {{Ghent University}},
  title        = {{The influence of forest structural complexity on ticks, hosts, and pathogen prevalence}},
  year         = {{2025}},
}