@phdthesis{01J103WGCS89KFXXVK939FEK2F,
  abstract     = {{Aardenburg (Nederland, provincie Zeeland, gemeente Sluis), tijdens de middeleeuwen Rodenburg geheten, was tot de vroege 14e eeuw één van de belangrijkste steden van het graafschap Vlaanderen. Aardenburg was één van de steden in de Zwinstreek, het gebied ten noorden van Brugge, waar langs de getijdengeul het Zwin verschillende havensteden waren ontstaan tijdens de 12e en 13e eeuw. In tegenstelling tot deze havensteden had Aardenburg een veel langere geschiedenis die voorafging aan de bloeiperiode van de Zwinstreek. Op basis van archeologische opgravingen die in de stadskern vanaf de tweede helft van de 20e eeuw werden uitgevoerd, was bekend dat de stad ontstaan was op de plaats waar tijdens de 2e en 3e eeuw na Christus een Romeins fort werd gebouwd. Het laatmiddeleeuwse stadsplan verraadt dat het Romeinse fort een grote rol heeft gespeeld in de vroege stadsontwikkeling. Met betrekking tot deze stadsontwikkeling was tot op heden zeer weinig gekend over de periode tot de 12e eeuw, de periode die aan de basis lag van het ontstaan van een stad op de locatie van het voormalige Romeinse fort. Het huidige onderzoek heeft door middel van een multidisciplinaire combinatie van de analyse van geschreven bronnen, oude archeologische data en nieuw vergaarde landschappelijke en archeologische data aangetoond dat het Romeinse fort aan de basis lag van een vroegmiddeleeuwse nederzetting die uitgroeide tot een volmiddeleeuwse stad. Het fort was een aantrekkelijke locatie voor bewoning wegens de aanwezigheid van de Romeinse verdedigingswerken en de ligging op de rand van de kustvlakte, waardoor de plaats bereikbaar was via de zee en over land. Tussen de 6e en 9e eeuw was het voormalige Romeinse fort het centrum van een Frankisch administratief district. In geschreven bronnen worden in dit district verschillende hoeves vermeld. Tijdens de late 9e eeuw of vroege 10e eeuw werd het voormalige Romeinse fort omgebouwd tot een burcht door de eerste graven van Vlaanderen. Bij deze burcht ontstond een nederzetting met marktplaats en vermoedelijk ook een haven. Vanaf het midden van de 10e eeuw kreeg de Gentse Sint-Baafsabij delen van het centrum van Aardenburg in haar bezit via de graaf, waaronder een kerk en een kapel, die al snel zou uitgroeien tot een tweede kerk. Omstreeks dezelfde periode worden de muren van het voormalige Romeinse fort afgebroken om te hergebruiken als bouwmateriaal. Daarnaast werd het omliggende landschap ontgonnen. Op deze manier werd definitief komaf gemaakt met het Romeinse nalatenschap en werd de basis gelegd voor de ontwikkeling van de stad. Op deze wijze kan verondersteld worden dat Aardenburg de oudste centrale plaats in de Zwinstreek was, en één van de oudste middeleeuwse steden in het noordwesten van middeleeuws Europa.}},
  author       = {{de Ruijsscher, Dante}},
  language     = {{dut}},
  pages        = {{177}},
  publisher    = {{Universiteit Gent. Faculteit Letteren en Wijsbegeerte}},
  school       = {{Ghent University}},
  title        = {{Rodenburg : een landschapsarcheologisch onderzoek naar vroege stadsontwikkeling in de Zwinregio (Aardenburg, provincie Zeeland, Nederland, ca. 300 - 1100 A.D.)}},
  year         = {{2024}},
}